Officier van de Luchtmacht met PTSS onterecht ontslagen

Reeds eerder schreef ik in een soortgelijke zaak hoe sommige zaken bij mij als oud-beroepsmilitair soms een gevoelige snaar raken. Bijna altijd is het een gevolg van een soort plaatsvervangende schaamte als ik een zaak lees en denk; ‘how on Gods green earth’ heb je dit kunnen doen met deze militair.

Dekten officieren elkaar nog wel in het verleden, dat blijkt inmiddels verleden tijd. Sterker nog, het lijkt wel of zij extra hard moeten worden aangepakt. Ook bij de politie zie ik dezelfde tendens, maar dit terzijde.

Altijd schrijf ik neutraal in de zin dat ik meestal het krijgsmachtsdeel weglaat en spreek van ‘de militair’, maar ik maak nu een uitzondering. Ik herken de luchtmacht namelijk helemaal niet in dit gedrag. Wat is hier allemaal aan de hand en waarom wordt deze militair met een meer dan uitstekende staat van dienst en een overduidelijke psychische aandoening ‘gewoon’ als oud vuil ontslagen? Dat hoort niet en is in strijd met alle regels van fatsoen. En dan laat ik de Gedragscode Defensie maar even voor wat ze kennelijk zijn.

Meer ongebruikelijk is dat de militair reeds publiekelijk werd afgefakkeld bij al zijn collega’s voordat er enig onderzoek was gedaan en iedereen in de directe omgeving te horen kreeg dat er geen enkel contact met hem mocht worden opgenomen. Het staat zelfs op papier!

Je kunt iemand een mes in de rug duwen, maar zo werkt het natuurlijk ook. Met zulke vrienden heb je natuurlijk geen vijanden meer nodig.

Wat speelde hier allemaal?

Evenals in de andere ontslag zaak waarover ik schreef, functioneerde ook deze militair op enig moment niet meer, maar ploeterde als een goed militair betaamt, gewoon door. Er werden hem jarenlang meerdere keren (bevoegde)  toezeggingen gedaan dat hij niet meer zo zwaar zou worden belast, bijvoorbeeld betreffende de vele overplaatsingen, maar deze beloften bleken inhoudsloos. In combinatie met veel privé-familieleed waar zijn vrouw bijna volledig voor opdraaide, werd telkenmale opnieuw een aanspraak op zijn loyaliteit gedaan. Zoals het spreekwoord al zegt, de emmer gaat zolang te water totdat hij breekt. Zo ook hier.

Hij wordt vervolgens op enig moment beschuldigd dat er ten onrechte gebruik van een dienstauto zou zijn gemaakt. Bij het uitpluizen van alle data waarop zou zijn gefraudeerd, blijkt dit echter onjuist! Maar ook in deze zaak staan de hakken dan al in het zand en moet de militair hoe dan ook worden ontslagen.

Wat stond er ook al weer in de Gedragscode Defensie?

 

‘Deze kernboodschap is voor het personeel vertaald in een defensiebrede

gedragscode die uitgaat van de eigen verantwoordelijkheid en staat voor

professioneel gedrag, fatsoenlijke omgangsvormen en goede samenwerking.

 

‘Practice what you preach’ zou ik zeggen. Wat hier ook allemaal van moge zijn, inmiddels is er een voorlopige voorziening aangevraagd om het ontslag te schorsen, totdat er fatsoenlijk onderzoek is gedaan.

U bent gewaarschuwd en geïnformeerd!

De Defensieadvocaat

Lees meer

Nader onderzoek naar betrokkenheid van de politie bij de dood van Ishan Gürz niet noodzakelijk

De strijd van de heer Gürz om duidelijkheid te krijgen over de omstandigheden waaronder zijn zoon is overleden blijft onverkort doorgaan. Wat was er gebeurd? In de nacht van 2 op 3 juli 2011 is de zoon van de heer Gürz, Ishan Gürz overleden in het Rode Kruis Ziekenhuis te Beverwijl alvorens hij kort daarvoor vanuit een politiecel naar het ziekenhuis was gebracht. Die nacht was Ishan aangehouden door de politie wegens ‘ordeverstoring’. Echte duidelijkheid over de precieze reden van aanhouding is er echter nooit gekomen. Volgens ooggetuigen was het geweld dat door de politie werd uitgeoefend tijdens de aanhouding van Ishan buitensporig. ‘Mitch Henriquez avant la lettre’ zou je kunnen zeggen. Reden waarom op verzoek van de vader van het slachtoffer aangifte is gedaan tegen de betrokken agenten.

Onderzoek is vervolgens verricht, waarna de zaak is geseponeerd. Die beslissing van de officier van justitie heeft het gerechtshof Amsterdam in stand gehouden in de artikel 12 Sv. procedure die daarop volgde. De reden om de zaak te seponeren was vooral gelegen in het feit dat één van de NFI deskundigen had geoordeeld dat het politiegeweld waarschijnlijk niet de oorzaak is geweest voor het overlijden van het slachtoffer als ook dat één van de andere deskundigen had geoordeeld dat het waarschijnlijk een fataal drugs delirium, een zogeheten EDS, is geweest waardoor het slachtoffer is overleden. De heer Gürz had echter ook zelf onderzoek laten verrichten door de onafhankelijke deskundige dr. Spendlove die de NFI rapportages heeft onderzocht. Daaruit kwam naar voren dat die conclusies wellicht wel wat kort door de bocht waren. Volgens Spendlove is een hoop niet onderzocht en bevatten de rapportages tegenstrijdigheden en zijn ze op een aantal vlakken onduidelijk. Kernconclusie: overlijden door buitensporig politiegeweld kan de deskundige niet uitsluiten.

Na zo’n rapportage zou je verwachten dat justitie de zaak heropende, maar niets bleek minder waar: men had er geen zin meer in, alles was uitputtend onderzocht. Reden waarom de heer Gürz dan zelf maar verder onderzoek instelde door bij de rechtbank Den Haag te verzoeken om een voorlopig deskundigenverhoor. Dit houdt in dat je – zonder meteen een bodemprocedure te starten – eerst deskundigen kunt verhoren om daarna te bezien of je een zaak wil starten. Als nog niet alle feiten op tafel liggen, is dat soms een verstandige keuze. In de video links kunt u zien hoe namens de heer Gürz dit verzoek is toegelicht als ook hoe door de politie verweer is gevoerd.

Helaas wees de rechter dat verzoek af. De rechter vond dat er al voldoende onderzoek is verricht en dat de heer Gürz genoeg informatie had om de politie te dagvaarden als hij dat wil. Ook stond het hem vrij om het NFI per brief de vragen te stellen die hij wilde, daarvoor was een voorlopige deskundigenverhoor niet nodig, zo oordeelde de rechter. Een grote teleurstelling dus. De politie dagvaarden leidt immers tot een grote procedure terwijl dat voorkomen had kunnen worden wanneer eerst de twee bepalende deskundigen gehoord konden worden over de nieuwe rapportage van dr. Spendlove. Daarnaast heeft de heer Gürz het advies van de rechtbank ter harte genomen. Een brief met vragen is gestuurd naar het NFI. Het NFI antwoordde echter alleen op verzoek van de rechter vragen te beantwoorden, dus dat bleek een wassen neus. Voor de heer Gurz rest daarom slechts de mogelijkheid van hoger beroep, kortom: wordt vervolgd!

Robbert Poort / Advocaat

Lees meer