Politie mag u tijdens verhoor voorliegen!

Niet vaak genoeg kunnen wij u aangeven dat rechtsbijstand tijdens het verhoor van meer dan groot belang is!

Inmiddels is in de rechtspraak uitgemaakt dat een agent nu ook mag liegen tijdens een verhoor, als hij maar niet teveel liegt, of later zegt dat hij het niet meende, o.i.d.

Dit houdt in, dat u tijdens een verhoor bij de politie/marechaussee of bij wat dan ook voor opsporingsambtenaar, ontzettend goed moet opletten dat wat u wordt voorgehouden/gezegd, mogelijk helemaal niet waar hoeft te zijn.

‘Grote psychische druk’ tijdens verhoor:

In de Schiedammer Parkmoord bekende Cees B. uiteindelijk onder zware druk van de politie en kreeg 18 jaar en TBS opgelegd. Feitelijk kreeg hij daarmee levenslang!

De verdediging van Cees B. kreeg daarbij eens niet de mogelijkheid meer om een ontlastende getuige te horen, omdat het Openbaar Ministerie aangaf; ‘er op te vertrouwen dat de politie en het OM hun werk goed hadden verricht’.

Er werden in die zaak overigens geen DNA etc. van Cees B. aangetroffen, maar van een onbekende man. Die informatie werd echter door het OM nimmer aan de rechtbank en de advocaat medegedeeld.

U krijgt/heeft dus vaak geen tweede kans na het eerste verhoor!!!

Artikel 6 EVRM en de Bijbel:

Ja, er is inderdaad ook een artikel 6 EVRM en zelfs een (Staten)Bijbel waarin staat dat het niet mag. Leviticus: ‘Gij zult niet stelen, en gij zult niet liegen, noch valselijk handelen’.

Dat het wel mag, is echter de interpretatie van ons hoogste college en daar zult u het toch echt mee moeten doen.

Wat duidelijk wordt, is dat het uitgangspunt tegenwoordig veel meer op de beheersbaarheid van enig opsporingsonderzoek tegen u wordt gelegd, dan op uw rechten als burger om behoorlijk te worden behandeld.

Uitspraak Hoge Raad: (ECLI:NL:HR:2018:18, Hoge Raad, 16/04441).

Voor iedereen die nog denkt dat het allemaal wel meevalt, hierbij de zeer recente uitspraak van de Hoge Raad.

De Hoge Raad geeft in punt 2.3.2. eerst de uitleg van het Hof en volgt die mening vervolgens in punt 2.3.3. en legt het nader uit;

2.3.2.

…het Hof ten grondslag gelegd dat het melden van de fictieve buit niet meer dan een beperkte inbreuk heeft gemaakt op de grondrechten van de verdachte en niet zeer risicovol is geweest voor de integriteit en beheersbaarheid van de opsporing zodat bij die wijze van opsporing in het onderhavige geval geen sprake is geweest van schending van de beginselen van een behoorlijke procesorde, waardoor doelbewust of met grove veronachtzaming van de belangen van de verdachte aan diens recht op een eerlijke behandeling van zijn zaak is tekortgedaan.

2.3.3.

Dat oordeel geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting. Niet-ontvankelijkverklaring van het Openbaar Ministerie in de vervolging komt als in art. 359a Sv voorzien rechtsgevolg immers slechts in uitzonderlijke gevallen in aanmerking. Daarvoor is alleen plaats ingeval het vormverzuim daarin bestaat dat met de opsporing of vervolging belaste ambtenaren ernstig inbreuk hebben gemaakt op beginselen van een behoorlijke procesorde waardoor doelbewust of met grove veronachtzaming van de belangen van de verdachte aan diens recht op een eerlijke behandeling van zijn zaak is tekortgedaan (vgl. HR 30 maart 2004, ECLI:NL:HR:2004:AM2533, NJ 2004/376, rov. 3.6.5).

U begrijpt het waarschijnlijk al, dit is feitelijk een vrijbrief voor de politie om te liegen en een schoffering van artikel 29 Sv. want in hoeverre kun je nog vaststellen dat een verklaring in vrijheid wordt afgelegd als de burger iets wordt voorgehouden dat niet waar is?

De Hoge Raad der Nederlanden geeft daarna aan dat als u en uw advocaat er iets anders van vindt, u maar moet bewijzen dat de opsporingsambtenaren het doelbewust, lees met opzet, hebben gedaan. Succes ermee!

U bent wederom geïnformeerd en gewaarschuwd!

Hein Dudink/Advocaat

Bel tijdig, als geen veroordeling u lief is!

Lees meer

Strafontslag politiemol

In een uitspraak van de rechtbank Limburg is onlangs bepaald dat de korpschef gerechtigd was om een disciplinaire maatregel van strafontslag aan een politieambtenaar op te leggen. Volgens de rechtbank was er, ook gelet op de omvang van de gedragingen, sprake van zeer ernstig plichtsverzuim.

De politieambtenaar had namelijk zeer frequent de politiesystemen geraadpleegd naar personen en/of onderzoeken waar hij geen betrokkenheid bij had. Daarnaast heeft hij de bestanden geëxporteerd en gekopieerd naar externe gegevensdragers en deze buiten het politiedomein gebracht.

Naar aanleiding van het gegeven dat de politieambtenaar de aan hem verweten gedragingen niet heeft weersproken, maar slechts heeft gesteld dat er geen sprake is geweest van plichtsverzuim, neemt de rechtbank aan dat de politieambtenaar de gedragingen heeft begaan.

Het strafontslag houdt in beroep zodoende stand.

(ECLI:NL:RBLIM:2018:2062).

Lees meer

Een einde aan een strafzaak nog voordat deze begon…

Eigenlijk is dat wat je, wanneer je door de politie als verdachte bent gehoord, het liefste wil: een einde aan de strafzaak nog voordat deze goed en wel is begonnen.

Zo ook deze cliënt van mij. Hij werd verdacht van verkrachting, niet het minste delict. Hij was hier echter heel duidelijk over: hij haf niemand verkracht, het was vrijwillige seks. In vrijwel alle zaken, maar ook zeker zedenzaken, is het goed van belang te beseffen of en zo ja, welke verklaring je als verdachte aflegt.

In het geval van mijn cliënt was het duidelijk dat hij de aangeefster kende, dat ze zoenend over straat zijn gezien als ook dat ze vrijwillige seks hebben gehad. Onder die omstandigheden heb ik mijn cliënt geadviseerd een verklaring af te leggen. Vervolgens bleek dan ook dat zijn verklaring grotendeels overstemde met datgene wat al in het dossier te vinden was met uitzondering van de aangifte. Met andere woorden: zijn verklaring werd meer ondersteund dan de verklaring van de aangifte. In een dergelijk geval was de beslissing van het openbaar ministerie dan ook duidelijk: sepot wegens onvoldoende bewijs.

Van belang is dan ook altijd de verklaring die je aflegt, daar kun je immers als verdachte later moeilijk op terugkomen. Laat u dan ook altijd voor, tijdens en na uw verhoor adviseren door een advocaat.

Uit deze zaak bleek des te meer waarom dat de moeite waard was.

U bent bij deze geïnformeerd en gewaarschuwd!

Robbert Poort | Advocaat

Lees meer

Plichtsverzuim brandweerman door gevaarzettend rijgedrag

In een recente zaak van 8 maart 2018 bevestigt de Centrale Raad van Beroep uitspraak van de rechtbank. Een brandweerman heeft onvoorzichtig en onverantwoord rijgedrag vertoond door bewust niet te stoppen met zijn voertuig voor een persoon die zich op zijn rijroute bevond. Het ging om een projectleider van de bouw van de nieuwe brandweerkazerne. Niet van belang in deze zaak is of deze informatie bij de brandweer man bekend was of dat er (verbods)borden op de bouwplaats waren aangebracht. De brandweerman heeft bewust het risico genomen om de persoon in gevaar te brengen. De brandweerman beweert dat sprake was van een situatie vergelijkbaar met die van een burger die een noodhulpverlener belemmert in diens noodhulptaken. Omdat de brandweerman slechts ter plaatse was om spullen uit te laden, oordeelt de Raad dat van zo’n situatie geen sprake was.

De brandweerman heeft aldus niet gedaan wat een goed ambtenaar in gelijke omstandigheden behoort te doen, zodat sprake is van plichtsverzuim. Dit plichtsverzuim kan aan hem worden toegerekend en dus kan hem een disciplinaire maatregel opgelegd worden. De brandweerman is na het gevaarzettend rijgedrag ontslagen.

De Raad oordeelt dat de opgelegde maatregel niet onevenredig. Er is meegewogen dat de brandweerman als een gewaarschuwd man gold. Hij was namelijk al in verband met eerder als plichtsverzuim aangemerkt rijgedrag erop gewezen dat hem een allerlaatste kans wordt gegund en dat soortgelijk gedrag of enige andere ernstige misdraging niet nogmaals zal worden geaccepteerd.

Nu gaat het plichtsverzuim weer om het rijgedrag van de brandweerman. Van een medewerker van de brandweer mag worden verwacht dat hij zich onthoudt van dergelijk, gevaarzettend gedrag. De langdurige, goede staat van dienst van de brandweerman leidt niet tot een ander oordeel.

Het hoger beroep slaagt dus niet en het ontslag houdt stand.

Bij deze bent u gewaarschuwd dat wanneer u soortgelijk gedrag vertoont, er als brandweerman sprake kan zijn van plichtsverzuim.

Lees meer