Acceptgiro ontvangen van het OM, betalen of niet?

Geregeld word ik gebeld met de vraag of een schikkingsvoorstel van het OM (dus niet die uit Leeuwarden wegens te hard rijden!) moet worden betaald en daarmee ‘schuld’ wordt bekend. Het antwoord is eigenlijk niet meer zo simpel.

Vaak zit er bij de schikkingsvoorstellen van het OM nog een verplichting tot het betalen van een schadevergoeding aan het slachtoffer.

Het is belangrijk om te laten weten dat de laatste jaren het accepteren van een schikkingsvoorstel van het OM eveneens in het Justitiële Documentatie Register (het oude strafblad) wordt opgenomen. Momenteel wordt het zelfs bij de politie gebruikt om iemand ‘sneller’ als verdacht te kunnen aanmerken. Daarnaast kijkt de MIVD en AIVD inmiddels ook naar de beschikkingen en hanteert met regelmaat het criterium: ‘waar rook is, is vuur’.

Indien u niet betaalt, zal het OM een dagvaarding gaan uitbrengen. U loopt daarbij zeker een risico om te worden veroordeeld. Maar het is ook uitermate vervelend om je niet te kunnen verweren tegen het feit dat als je wel betaalt, dit wordt uitgelegd als een bepaalde mate van schuld en je mogelijk daardoor het risico loopt dat de MIVD/AIVD de VGB intrekt. Vervolgens verlies je dan je baan.

In ieder geval is het altijd verstandig om even advies te vragen en ons het dossier op te laten vragen bij het OM. Wat heeft men eigenlijk voor bewijs tegen u?

U bent geïnformeerd en gewaarschuwd!

Hein Dudink

Lees meer

Vrijspraak voor verdachte gewapende overval

In een zware strafzaak werd een cliënt van ons kantoor verdacht van het plegen van een gewapende overval. Onze cliënt werd daarbij door het slachtoffer van de gewapende overval, voor 75% zeker, op Facebook als een van de daders herkend. (meer…)

Lees meer

Manager ontslagen na organiseren seksueel getint bedrijfsuitje

Onlangs deed de Rechtbank Oost-Brabant (Rb Oost-Brabant 26 juni 2013, zaaknummer 896241/13-400) uitspraak in een zaak waarbij een manager werd ontslagen wegens het organiseren van een seksueel getint bedrijfsuitje.

De manager kondigde per e-mail zijn werknemers aan: “Ondeugd op de Wallen

Omdat ik dan toch in Amsterdam ben, ga ik daarna privé nog even door. Voor degene die dat nu al weten dat zij ook zin in meer hebben kunnen zich vrijwillig aansluiten bij [R.] en mij voor avond “Ondeugd op de Wallen”. Dit valt buiten de teamdag en vraagt een bijdrage van EUR 35,- per persoon. Let op! Dit is echt buiten het programma, puur een privé aangelegenheid en de titel “Ondeugd op de Wallen” doet wat vermoeden. Overigens biedt het programma voldoende voor vrienden én vriendinnen…. Meer geef ik niet prijs☺.”

Zeven medewerkers hebben aan het aanvullende programma deelgenomen. Bij binnenkomst in een ruimte werden de werknemers belaagd door twee halfnaakte vrouwen die voor en achter de werknemers kwamen staan en waarbij met een nat washandje hun handen werden gewassen. Vervolgens werd een striptease-act opgevoerd door een aantal vrouwen. Voor de drie vrouwelijke medewerkers was een mannelijke stripper aanwezig. Daarna werden er door de vrouwelijke strippers erotische lapdances uitgevoerd, waarbij de strippers zich volspoten met slagroom en de medewerkers verzocht werden de slagroom van hun naakte borsten af te likken.

De rechter besloot de arbeidsovereenkomst niet wegens dringende redenen (dus niet op staande voet) te ontbinden, maar wel op grond van wijziging van omstandigheden. Het bedrijf waar de manager werkzaam was heeft terecht het vertrouwen in de manager verloren. Bovendien was het gedrag van de manager dusdanig grensoverschrijdend, dat zijn arbeidsovereenkomst mocht worden ontbonden.

Pas dus op wat u voor bedrijfsuitjes organiseert; het zou nog wel eens uw ontslag kunnen betekenen.

Mr. I.M. Thieme

Lees meer

Dwangsom van twee ton tegen Greenpeace terecht

De Amsterdamse bestuursrechter bepaalde onlangs dat de Nederlandse staat, Greenpeace terecht een dwangsom van twee ton heeft opgelegd ter voorkoming van een nieuwe actie van de organisatie (Rechtbank Amsterdam 3 juli 2013, AWB 12/5061).

De organisatie heeft in juni 2011 een actie georganiseerd waarbij 27 grote stenen en een aantal houten zeepaarden in de Noordzee werden gestort, om zo het behoud van biodiversiteit onder de aandacht te brengen. Voor het storten van stoffen in de Noordzee is een vergunning nodig, welke Greenpeace niet had en bewust niet heeft aangevraagd, uit vrees voor afwijzing. Destijds werd echter niet gelast dat Greenpeace de stenen uit de zee te zou moeten halen, maar wel werd ter voorkoming van een dergelijke actie, door de Staatssecretaris van Intrastructuur en Milieu, een dwangsom opgelegd van twee ton. Greenpeace was het daar – uiteraard – niet mee eens en heeft de rechtbank gevraagd dit besluit te vernietigen.

De rechtbank oordeelde dat, ondanks dat Greenpeace natuurstenen zou hebben gebruikt, het niet is toegestaan stenen noch hout in de zee te storten, ondanks het statement dat Greenpeace wilde maken. De rechtbank verklaarde de opgelegde last onder dwangsom niet onevenredig en derhalve is de last onder dwangsom terecht opgelegd.

Een nieuwe actie van Greenpeace waarbij ze iets in de Noordzee storten, zal vermoedelijk dus niet nog eens gebeuren…

Lees meer

15 jaar na dato: 15 jaar celstraf

Onlangs heeft de Rechtbank Amsterdam Melvin R. en Miquel K., die 15 jaar geleden een echtpaar op brute wijze om het leven hebben gebracht, veroordeeld tot 15 jaar celstraf (Rechtbank Amsterdam 17 juli 2013, zaaknummers 13/708157-11 & 13/708034-12). De politie kwam de verdachten op het spoor middels een tip van Peter R. de Vries en een DNA-verwantschapsonderzoek. De zaak was in opspraak nu het gerucht ging dat de politie, verkleed als postbode, een pakketje bezorgde bij één van de verdachten met daarin een krantenbericht van de moord en de tekst : « Kun jij hier nog mee leven, Melvin ? »

De mannen vonden medio november 1997 sleutels die behoorden bij de woning van het oude echtpaar. Ze openden met de sleutels de woning, alwaar de man de inbrekers stond op te wachten en één van de verdachten een stoot in het gezicht gaf. Daarop zijn de verdachten de woning binnen gegaan en hebben met een mes uit de keuken, de man met dertig messteken en het doorsnijden van de keel, om het leven gebracht. Later troffen ze in de woning de vrouw aan, die ze tevergeefs hebben geprobeerd te wurgen totdat het snoer waarmee ze dat probeerden, brak. Verdachte sloeg daarop de vrouw negen maal met een hamer op het hoofd alvorens haar de keel door te snijden.

De rechtbank concludeerde, in navolging van het OM, dat hier geen sprake was van voorbedachte raad; hetgeen moord uitsluit. De mannen hadden niet het voornemen om het echtpaar om het leven te brengen, maar om in de woning waardevolle spullen te stelen. Wel is hier sprake van opzet en derhalve van doodslag op het echtpaar. Het OM eist in beide zaken 20 jaar celstraf tegen de mannen.

Gelet op de ernst van de daden, het leed dat bij de familie van de slachtoffers is betrokkend, maar anderzijds met het oprechte berouw dat de verdachten hebben getoond, heeft de rechtbank besloten de mannen te veroordelen tot een celstraf van 15 jaar.

Lees meer

Terecht ontslag na wegnemen blikjes cola op werkvloer?

Onlangs heeft de Rechtbank Oost-Nederland bepaald dat een werkgever terecht werknemer op staande voet heeft ontslagen nadat hij dagelijks zonder toestemming enkele blikjes cola wegnam uit het voorraadhok op de werkplek en deze met zijn collega’s op dronk (Rechtbank Oost-Nederland 8 februari 2013, PRG 2013, 102).

De man betwistte dat het wegnemen van de blikjes cola een zwaarwegende dringende reden zou opleveren, gelet op de kosten van de blikjes. Een dringende reden is nodig om ontslag op staande voet op te leveren. Ontslag op staande voet heeft vergaande consequenties; zo kan geen WW-uitkering meer worden aangevraagd en kan zelfs gekort worden op de bijstand. Ook wordt in het geval van ontslag op staande voet geen ontslagvergoeding toegekend.

Het verweer van de man had geen succes: dat de blikjes cola een relatief geringe waarde hadden, doet niet af aan de ernst van de gedraging en legt onvoldoende gewicht in de schaal om niet tot een dringende reden te doen besluiten. “Werknemer was zich terdege bewust dat wat hij deed verboden is en heeft bovendien in eerste instantie ontkend. Hij kan volledig verantwoordelijk worden gehouden voor zijn gedragingen en moet van het genomen risico zelf de gevolgen dragen. Dat hij achteraf spijt heeft omdat hij zijn baan op het spel heeft gezet, kan hem thans niet meer baten”, aldus de Rechtbank.

U bent gewaarschuwd!

Lees meer

13-jarig meisje pleegt ontucht

Onlangs heeft de Rechtbank Gelderland een 13-jarig meisje onder toezicht gesteld wegens het plegen van ontuchtige handelingen met drie jonge kinderen van 5 en 6 jaar. De zaak betrof een combi-zaak waarbij het strafrechtelijke en civielrechtelijke component van de zaak tezamen werd behandeld. In het civielrechtelijke gedeelte van de zaak werden de vorderingen grotendeels afgewezen.

De officier van justitie eiste voor wat betreft de strafzaak een schuldigverklaring van het meisje maar zonder oplegging van straf. De rechtbank heeft deze eis opgevolgd. Hierbij is rekening gehouden met het feit dat de ouders van de slachtoffers bewust de media hebben opgezocht, waarna de ouders van verdachte genoodzaakt waren te verhuizen na alle ophef die de zaak heeft veroorzaakt.

Gedragsdeskundigen van de Raad van de Kinderbescherming hebben de verdachte onderzocht en zijn tot de conclusie gekomen dat het meisje lijdt aan een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens in de zin van een zwakzinnig niveau en het niveau heeft van een 7-jarige. De rechtbank overwoog in dat kader dat strafoplegging zinloos zou zijn, aangezien het meisje deze niet zal begrijpen en de straf dus ook niet het gewenste effect zal hebben. De Raad adviseerde daarom tot schuldigverklaring zonder oplegging van straf, maar adviseerde wel het meisje onder toezicht te stellen, zodat de hele gezinssituatie van het meisje zou verbeteren dankzij de daarbij behorende hulp en begeleiding. Aldus geschied.

Lees meer

Medische perikelen omtrent het testament

Onder bepaalde omstandigheden kan een testament nietig zijn: in de situatie waarin het testament niet vanuit de vrije wil tot stand is gekomen. Zo verklaarde de Rechtbank Breda eind 2009 een testament nietig, gelet op de wilsonbekwaamheid van de erflaatster door een stoornis van haar geestvermogens (Rb Breda 2 september 2009, LJN BK6973). Van de aan Alzheimer lijdende patiënt wordt nog wel eens misbruik gemaakt als het aan komt op het opstellen van een testament (Rb Den Haag 13 februari 2013, zaaknummer 396149-11-1746).

Tegelijkertijd komt het voor dat een dergelijk beroep op nietigheid, ongegrond wordt verklaard. Zo ook voor wat betreft het testament van de moeder die enkele maanden voor haar overlijden, onder herroeping van haar eerdere wilsbeschikkingen, haar testement zó heeft aangepast dat twee van haar kinderen onterfd werden. Moeder zou lijden aan Alzheimer en daarom onvoldoende in staat zijn haar wil omtrent naar erfenis te kunnen bepalen. De Rechtbank Oost Brabant oordeelde dat met het vaststaan van Alzheimer, niet meteen de wilsonbekwaamheid is komen vast te staan; dat dient afzonderlijk te worden aangetoond (Rb Oost Brabant 29 mei 2013, LJN CA1424). In deze zaak waren er onvoldoende aanwijzingen om uit te kunnen gaan van wilsonbekwaamheid; mede gelet op de notaris die het testament opstelde, die aangaf dat moeder een erg heldere indruk wekte. Dit brengt mee dat het testament niet nietig werd verklaard, en de twee kinderen toch onterfd achterbleven.

Toch is de bepaling van een dergelijke wilsonbekwaamheid lastig. Voor de notaris geldt dat hij in sommige gevallen zich door een externe deskundige moet laten informeren over de wilsbekwaamheid van een van zijn cliënten, en dat hij daarover bovendien een informatieplicht kan hebben jegens derden, bijvoorbeeld jegens de kinderen van de wilsonbekwame (Hof Amsterdam 28 oktober 2008, RFR 2009, 5).

Artsen hebben daarentegen een geheimhoudingsplicht met betrekking tot de de medische informatie over hun patiënten; ook als de patiënt is overleden. Het medisch dossier van de overledene mag derhalve niet zomaar worden vrijgegeven aan de familieleden, ondanks dat daar in geval van gesteggel om een testament, vaak om wordt verzocht.

In sommige gevallen kan dat echter wel mogelijk zijn. Onder meer in geval van een zwaarwegend belang kan het beroepsgeheim onder bepaalde omstandigheden worden verbroken. Slechts ruimte hiertoe bestaat als er voldoende concrete aanwijzingen zijn dat door handhaving van het beroepsgeheim een ander zwaarwegend belang geschaad zou kunnen worden (HR 20 april 2001, TvGR 2001, 41). In geval van het doorbreken van het beroepsgeheim vanwege een testament is er pas sprake van een zwaarwegend belang als bij het testament bijvoorbeeld grote financiële belangen gemoeid zijn en concrete aanwijzingen zijn dat ten tijde van de testamentswijziging sprake was of leek te zijn van wilsonbekwaamheid. Zo deed het Gerechtshof Arnhem op 10 januari 2012 uitspraak waarbij zij geen bezwaar zagen in het vrijgeven van het medisch dossier (Gerechtshof Arnhem 10 januari 2012, LJN BV0470).

Lees meer

Vergoeding voor vertraging vliegtuig

Op grond van Europese Verordening 261/2004 kan een passagier van een geannuleerde vlucht, compensatie aanvragen voor deze vertraging. Sinds het Sturgeon-arrest (Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen 19 november 2009, VR 2010, 35) is het bovendien mogelijk om compensatie te verkrijgen voor vertraagde vluchten; de bepalingen omtrent geannuleerde vluchten moeten in het zelfde licht bezien worden als in het geval van vertraagde vluchten. Geen recht op compensatie heeft de passagier indien de luchtvaartmaatschappij kan aantonen dat de vertraging het gevolg is van buitengewone omstandigheden die ondanks het treffen van redelijke maatregelen, niet voorkomen konden worden.

Zo ook in de onlangs gedane uitspraak van de Rechtbank Amsterdam (Rb Amsterdam 27 december 2012, NJF 2013, 154). Een passagier heeft bij een Spaanse vervoerder twee vluchten geboekt van Amsterdam via Madrid naar Lima. De eerste vlucht loopt vertraging op, waardoor de passagier zijn aansluiting in Madrid mist. De passagier heeft op tijd (binnen twee jaar) zijn klacht ingediend en derhalve heeft hij recht op forfairaire vergoeding op grond van artikel 7 van bovengenoemde verordening. Niet alleen bij annulering van de vlucht is compensatie op zijn plek, maar ook bij vertraging van meer dan drie uur, zo herhaalt de rechtbank de Sturgeon-overwegingen.

Lastig wordt het indien de vertraging niet per sé lang heeft geduurd, maar daardoor wel de aansluiting wordt gemist. Het Sturgeon-arrest richt zich op vluchtvertragingen van 3 uur of meer na de geplande aankomsttijd. Dit leverde passagiers op weg naar Mauritius een vervelende situatie op (Rechtbank Amsterdam 22 juni 2012, NJF 2012, 364). Hun vlucht van Amsterdam naar London had minder dan 3 uur vertraging, waardoor ze hun aansluiting van Londen naar Mauritius hebben gemist. De eerstvolgende vertrekkende vlucht naar Mauritius vertrok op tijd. Echter zijn de passagiers, wegens het missen van de eerste vlucht, in totaal 8 uur later dan gepland aangekomen. Maar de vertragingstijd waar van uit moet worden gegaan, was ‘slechts’ minder dan 3 uur. Gelukkig voor de passagiers legde de rechter het zo uit dat toch de Sturgeon-richtlijn van toepassing was en werd hun schade vergoed.

U ziet; klagen loont!

Lees meer

Ophef rondom strafeis doodrijden Donnie

Op 2 augustus jl. bereikte ons het bericht dat Milen Y., de Bulgaar die op 9 juli 2012 de 13-jarige Donnie Rog doodreed, van de Rechtbank Den Haag 9 maanden cel opgelegd heeft gekregen, waarvan twee voorwaardelijk, en hem de bevoegdheid om auto te rijden voor 4 jaar is ontzegd (Rechtbank Den Haag 2 augustus 2013, zaaknummer 09/901273-12). Een uitspraak die – al voordat de straf werd uitgesproken – veel stof deed opwaaien.

Twee weken eerder eiste het Openbaar Ministerie 240 uur werkstraf, vier maanden voorwaardelijke celstraf en een rijontzegging van 3 jaar tegen Milen Y. Dit leidde tot grote ontstemming van de familieleden van Donnie en tot een grote chaos in de rechtszaal: hoe kan het zo zijn dat iemand véél te hard rijdt, een jongetje schept, hem op straat ziet liggen en besluit door te rijden, zo’n lage straf moet krijgen volgens het OM?

De officier van justitie gaf in haar strafeis aan dat Milen Y. door te hard te rijden aanmerkelijk onvoorzichtig en onoplettend gehandeld heeft door geen snelheid te minderen terwijl daar wel tijd en ruimte voor was. Bovendien zou Milen Y. niet hebben gekeken naar medeweggebruikers en daardoor het slachtoffer niet hebben gezien terwijl hij hem wel had kunnen zien.

De rechtbank boog zich over het feit of er sprake was van schuld aan de kant van Milen Y., en in welke mate die schuld aanwezig is. De rechtbank concludeert dat in de omstandigheid dat Milen Y. zijn snelheid niet heeft aangepast op de verkeerssituatie op dat moment, hij in die omstandigheden onvoldoende aandacht heeft gehad voor de overige verkeersdeelnemers. “Het fatale gevolg is geweest dat verdachte het slachtoffer niet heeft gezien, terwijl die zich wel in zijn volle zichtveld bevond, en dat hij daarmee een verkeersongeval heeft veroorzaakt als gevolg waarvan het slachtoffer is overleden. Anders dan de officier van justitie is de Rechtbank van oordeel dat verdachte hiermee een grove verkeersfout heeft begaan en dat hij dus niet slechts aanmerklijk (zoals verondersteld door de officier van justitie), maar zéér onvoorzichtig en onoplettend heeft gehandeld.”, aldus de Rechtbank Den Haag.

Met die overwegingen in het achterhoofd, alsmede de jeugdigheid van het slachtoffer, de ontsteltenis die in de samenleving is ontstaan, de hulpeloze toestand waarin Donnie is achtergelaten, het justitiële verleden van Milen Y., en gelet op de landelijke oriëntatiepunten voor straftoemeting (LOVS), komt de Rechtbank uit op een grovere mate van schuld dan die waarvan de officier van justitie is uitgegaan. De Rechtbank veroordeelt Milen Y. op grond van artikel 6 en 7 van de Wegenverkeerswet 1994 tot 9 maanden celstraf waarvan twee maanden voorwaardelijk en tot ontzegging van de rijbevoegdheid voor 4 jaar. Het OM heeft aangegeven te zullen uitzoeken hoe het mogelijk is dat zij zo’n andere inschattig heeft gemaakt dan de rechtbank.

Lees meer